Maria Ellnain-Wojtaszek Przez liliowy cień   Ilustracje Magdalena Magowska Wydanie pierwsze Rok wydania 2010 Oprawa miękka Objętość 80 stron Format 120 x 210 mm Kategoria Poezja Współpraca Fundacja Literacka ISBN 978-83-88572-87-6

Siódmy tomik poezji dr n. farm. Marii Ellnain-Wojtaszek „Przez liliowy cień” jest niestety pożegnaniem z Czytelnikami. „Przez liliowy cień” w pierwszym rozdziale „Zamyślenia” zawiera sentymentalne wspomnienia Autorki dotyczące Krakowa, gór, wspaniałej przyrody, dzieciństwa i ukochanej Matki, z przytoczonym wierszem napisanym dla Niej w 1954 roku.
Słowami maluje Poetka wspaniałe kolory przyrody o różnych porach roku, a biel ośnieżonego, brzozowego lasu porównuje do anielskich skrzydeł. Z czułością i prostotą pochyla się nad dzieckiem niczyim, bezdomnym kotkiem, czy margaretką, która powinna zdobić łąki, a nie więdnąć w wazonie.
W wierszu „W czasie minionym” podsuwa Czytelnikowi wartości niedostrzegane w zawrotnym pędzie życia … „z boku drogi” i zmusza delikatnie do refleksji. Pięknych refleksji. Natomiast w wierszu „Zawrócić czas” wskazuje na trwałość ludzkiej pamięci, z której nic nie można wymazać, zapomnieć. Warto więc żyć tak, aby zależne od nas zdarzenia, pamięć mogła zapisać pozytywnie.
„Prawdy drobne” to subtelnie wskazane wartości życiowe, tchnące humanistycznymi przemyśleniami Autorki, godne naśladowania. Ten rozdział kończy wiersz pożegnalny z Czytelnikami, który niczym urokliwy „liliowy cień” co „w szczęścia światło może wpleść swe mroki” – zapowiada milczenie. Autorka już nie będzie dzielić się z nikim swoimi myślami – wierszami, które zostaną „w szufladzie” i w sercu ukryte.
Drugi rozdział „Światłość to Pan, Życie to Pan” poświęcony jest Bogu i przeżyciom religijnym, często bardzo osobistym, zabarwionym ludowością i obrzędowością Świąt oraz wspomnieniami o Świętych. Tylko w jednym wierszu Poetka dostrzega grzechy tego świata, zachęcając skromnie do czynienia dobra.
W ostatnim wierszu tego rozdziału także zapowiada milczenie, wierząc z ogromną ufnością, że Bóg zna ukryte w nim, niewypowiedziane słowa.
W tym zabieganym, prozaicznym życiu, wiersze z tomiku „Przez liliowy cień”, spowite ciszą i spokojem, wprowadzają w świat prawdziwych wartości, zmuszają do refleksji. Warto pochylić się nad poezją Autorki i wracać do Jej przemyśleń, a za dotychczasową Jej twórczość złożyć serdeczne podziękowanie.

Zofia Biela