Styczeń roku 2002 zaznaczył się w moim życiu bardzo szczególnie, odbyłem w nim bowiem dziewięć „rozmów istotnych” z pięciorgiem osób tworzących w latach 70. i 80. XX wieku Teatr Ósmego Dnia – jedno z najistotniejszych zjawisk w polskiej kulturze artystycznej tamtego czasu.

Monografia będzie bardzo użyteczna dla kierowniczej kadry Sił Zbrojnych, dowódców jednostek wojskowych i pododdziałów, wykładowców i podchorążych akademii wojskowych, nauczycieli edukacji dla bezpieczeństwa oraz w przyszłości, nauczycieli przedmiotu, który będzie następcą przysposobienia obronnego. Wypełnia dotychczas istniejące białe plamy w świadomości historycznej polskiego społeczeństwa, w tym w świadomości historycznej kadry wojskowej. Ze względu na dużą uniwersalność rozważań książka może być skierowana do stosunkowo szerokiego grona odbiorców.