Lykopodiofity Polski Lycopodiales, Selaginellales, Isoëtales Redaktorzy tomu: Ewa Szczęśniak, Edyta M. Gola, Elżbieta Zenkteler Monographiae Botanicae 110 Redaktor serii: Zygmunt Kącki Wydanie: pierwsze Rok wydania: 2024 Wersja: cyfrowa Objętość: 226 stron Format: 210×297 mm Kategoria: nauki przyrodnicze Polskie Towarzystwo Botaniczne ISBN 978-83-969798-5-8 MONOGRAFIA NAUKOWA

Zarodnikowe rośliny waskularne, klasyfikowane niegdyś jako pteridofity (tzw. paprotniki), a obejmujące dwie oddalone od siebie linie ewolucyjne: lykopodiofity (Lycopodiophyta/Lycopodiopsida) i polypodiofity (Pteridophyta/Polypodiopsida), są we florze Polski grupą nieliczną i słabo poznaną. Przyczyną takiego stanu może być brak nowoczesnego opisu tej grupy w naszym kraju i kompletnego klucza do ich oznaczania. Pierwszy tom Flory Polski, zawierający zarodnikowe rośliny waskularne, ukazał się w 1919 r. (Raciborski, 1919). Kolejne, powojenne wydania klucza Rośliny Polskie ukazywały się w latach 1953–1988 pod redakcją Władysława Szafera, Stanisława Kulczyńskiego i Bogumiła Pawłowskiego. Opracowania te są w dużej mierze nieaktualne ze względu na zmiany granic powojennej Polski, z drugiej zaś strony na inne podejście do systematyki i taksonomii tej grupy roślin, wynikające z wdrożenia nowoczesnych metod molekularnych. Wydawany przez Lucjana Rutkowskiego w latach 1998–2022 nowoczesny Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej (Rutkowski, 1998–2022) został ograniczony do opisu gatunków występujących na terenie niżu i obszarach podgórskich Polski.
Współczesne metody badawcze umożliwiają poznawanie organizmów na poziomach szczegółowości do niedawna niedostępnych. Przełomowe badania z lat 90. XX w. zapoczątkowały erę biologii molekularnej i zmieniły naszą wiedzę o powiązaniach i ewolucji zarodnikowych roślin waskularnych, a konsekwencją tych zmian była weryfikacja zróżnicowania i rozmieszczenia taksonów. Brak nowoczesnego i pełnego opracowania tej grupy roślin występujących w Polsce był dotkliwie odczuwany przez polskich botaników. Ten stan, a także bardzo ważne dla botaników jubileusze: 100. lecie rozpoczęcia opracowania flory Polski po odzyskaniu niepodległości i 100. lecie wydania tomu poświęconego paprotnikom, przypadające w 2019 roku, oraz 100. lecie pow­stania Polskiego Towarzystwa Botanicznego, przypadające w 2022 roku, skłoniło członków Sekcji Pteridologicznej PTB do podjęcia prac nad nowym dziełem, obejmującym wszystkie występujące w Polsce zarodnikowe rośliny waskularne.

Ewa Szczęśniak, Edyta M. Gola, Elżbieta Zenkteler

(fragment z przedmowy do monografii)

INFORMACJA:

https://pbsociety.org.pl/repository/handle/20.500.12333/373

Książkę można zakupić w Polskim Towarzystwie Botanicznym w Warszawie